Als auditor voor de NEN Safety Culture Ladder kom ik op veel plekken. Steeds meer bedrijven zijn nu bezig met de veiligheidsladder en zien in dat houding en gedrag ook de financiën en kwaliteit ten goede komen.

Met collega’s zoals René van de Buijs heb ik het wel eens over de situaties die ik meemaak. Ik tref namelijk vaak bedrijven waarvan de directie oprecht veiligheid op waarde weet te schatten. Waarbij uit diverse voorbeelden blijkt dat zij zich betrokken voelen bij de veiligheid en gezondheid van hun medewerkers. Tegelijk is de situatie op de werkvloer soms toch droeviger.

Hoe meer je spreekt met mensen die dicht bij het werkproces staan, hoe meer blijkt dat zij stoeien met het belang van veiligheid. De werkplanning is in hun ogen toch meer leidend. En ook kwalitatief moet het goed zijn, anders mogen ze het overdoen. De winst zit hem in hun ogen dan ook op het nemen van de binnenbocht. Toch maar even die leuning weghalen. Want veilig werken kóst energie, dat zal ik nooit ontkennen.

‘Binnen’ en ‘buiten’ is een bedrieglijke tegenstelling. Net zoals ‘jong’ versus ‘oud’. Toch wordt dit in veel gesprekken duidelijk gemaakt. De jeugd heeft moeite de meer ervaren medewerkers terecht te wijzen. Op te voeden. Te corrigeren. Eigenlijk te helpen om hen geen ongeval of letsel te laten overkomen. Zo’n belerende vinger wordt nog te vaak ervaren als een belerende vinger.

Dan ‘binnen’ en ‘buiten’. Want de directie wil wel veilig werken. En de projectleider vaak ook. Maar die planning is toch ook wel een ding. Gisteren trof ik een directeur die een duidelijke visie hierin had: “Als onderaannemers voor onveiligheid zorgen, dan corrigeren we ze. En als het de spuigaten uitloopt sturen we ze weg. Ze zijn en blijven dan wél verantwoordelijk om de planning te halen”. Zou dit dan dé manier zijn om hen de juiste richting in te duwen?

Het is me wel duidelijk, dat een trede 3 ‘berekenend’ echt een heel toffe waardering is voor een bedrijf van enige omvang. Als de mensen in een organisatie ervoor weten te zorgen dat onveilige situaties tijdig worden onderkend en weggenomen, mét lerend effect voor de toekomst, dan mag je daar heel trots op zijn. Een certificaat halen door enkele gemotiveerde medewerkers is valsspelen. Daar is tijdens certificeringsaudits dan ook geen ruimte voor. Nee, als de neuzen dezelfde kant opstaan is dat een groot goed. En daar is hard werken voor nodig. Een proactieve mindset, met aandacht voor onderling vertrouwen en goede communicatie, helpt iedere organisatie vooruit. En op alle fronten.

Directeuren en alle andere medewerkers, doe je best om dit voor elkaar te krijgen. Want zo’n certificaat is maar een middel om te verbeteren. Wél één om heel trots op te zijn.

Jaimy van Groesen, op persoonlijke titel

Ondernemer bij www.future-proof.nl en auditor NEN Safety Culture Ladder voor Aboma Certificering.